FATHER'S DAY

How would i explain myself after these past few days again of my life.

Oh, should i say months?

Medyo matagal na din pala ang nakakalipas.

Medyo nawiwili na din siguro ako sa mga pag babagong nagaganap.

After staying 'here' and lived independently,

Nahirapan ako.

Hindi dahil sa hindi ako marunong sa buhay.

Hmm.. Takot siguro.

Kaya masasabi kong nahirapan ako.

Malayo sa pamilya.

Feeling ko OFW ako na kumakayod para sa pamilya.

Pero nag iisang anak lang naman ako.

Hindi naman din ganoon kailangan ng magulang ko ng suporta.

Parang naisip ko,

Ang hirap ko palang suportahan bilang anak.

Ang dami ko palang pangangailangan.

At masaya ako dahil before 'these' life has been started,

My parents were became a good parents and became a good provider of my needs.

Ang hirap ko palang maging anak.

Now, i started to sacrifice some of my social needs just to have money for foods.

Ang hirap mag simula ng malayo sa magulang.

Now i know kung gaano kahirap ang mabuhay sa mundo.

Thanks to my parents. :)

Thanks to my dad, because he sacrifice those years without us just to support my studies.

Ang galeng. :D

HAPPY FATHER'S PAPA! :D