Hi there!

Para sa taong matagal ko ng hindi nakita.

it has been 3 years na din pala.

What should i say to you?

Kumusta? Ano ng bago sayo?

I don’t know.

Siguro kung makikita mo tong post ko ngayon, magagalit ka na naman sakin.

Sasabihin mo na naman na, kinukulit kita, nang gugulo ako, oh di kaya ang manhid ko.

Hindi ko din alam, kung bakit i always keep thinking of you. Pero syempre, hindi na ako katulad ng dati. So, congrats sakin!

Madalang nalang akong ganito.

Katulad ngayong araw na ito.

September 23.

Hindi ko alam kung bakit naka set yung body clock ko. Tapos kapag parang hindi okay yung pakiramdam ko ngayong araw na to, iniisip ko kung ano bang nangyari last year sakin with this date??

And i just realize, that it was the last day na nakasama kita.

Eto yung araw na nagpatulong pa ako sayo sa feasibility study ko para gumawa ng floor plan. Huling araw na harapan kitang nakausap.

Ang tagal na nun noh? At ako eto, makapal pa din ang muka na lumapit sayo. Hahaha.

Hayss..

After all what happen to us? Naging learning yun sa akin. I would say that it is more on the positive side.

Sorry. Gusto kong sabihin sayo na,

~Sana tayo nalang. Tayo nalang ulit.

~ Nami miss na kita.

Pero hindi ganun kadali eh. May mga bagay na i know you’re cosidering. You are forgiven already. Siguro kung may lamat pa man sa puso ko ngayon, maliit nalang to. At sana kung magiging buo na sya ulit,  maging katulad mo ulit ang mamahalin ko.

You’ve been nice to me. Despite of everything. Thank You.

See you around Sherwin Hipolito Manuel. :)